Waarom komt het zo vaak voor dat ik om vier uur ‘s middags eindelijk lekker op gang ben, en dat je dan eigenlijk geen zin hebt om te stoppen? Je bent dan net productief bezig en je hebt nog tal van ideeën voor je klus. Als je alleen bent is dat niet zo'n probleem, dan ga je gewoon door. Maar heb je een gezin of een relatie, dan zien zij jou (zonder je werk) graag aan tafel.

In de ochtend ben je op tijd achter je bureau gaan zitten, maar om nu te zeggen dat je toen veel werk hebt verzet... Er is geen deadline is gesteld en dan is de kans groot dat je maar wat hebt aangerommeld. Of rondgeneusd op internet. Natuurlijk is een deadline, of een dwang dat iets af moet, een prima reden om flink aan de slag te gaan, maar zonder deze stok achter de deur komt het vaak alleen op discipline aan.

Aan het einde van de werkdag ontstaat als het ware vanzelf een soort deadline, omdat je dan iets af wilt maken. Je zit in de materie of in een flow en het liefst ga je dan door. En op vrijdag is het vaak nog erger, want dan weet je dat twee dagen komen waarin niet gewerkt hoeft te worden.

Wellicht kan je hier uit opmaken dat je het werk toch ook wel een beetje leuk vindt. Het is i.i.g. niet zo dat je om 16:00 u snakt om te mogen stoppen, of de vrijdagmiddag maar overslaat, omdat het bijna weekend is. Wat je doet boeit je en wil je graag goed afronden. Gelukkig heeft dat niets te maken met workaholic.

Joop Mullemeister is sinds 2000 gespecialiseerd in database conversies voor huisarts- en fysiotherapiepraktijken en schrijft zo nu en dan een kort stukje over wat hij op dat moment belangrijk vindt. Wil je reageren? Stuur dan een mailtje, of gebruik het contactformulier.